Κατάθεση προτάσεων για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και την έξοδο από την κρίση

Ομιλία μου στην εκδήλωση στο Επιμελητήριο Ηρακλείου με τίτλο Μικρο-μεσαία επιχειρηματικότητα, προβλήματα, κοινωνία, προοπτικές.

Δεν θα καταχραστώ τον χρόνο σας, φροντίζοντας να είμαι περιεκτική στην τοποθέτησή μου. 

Αν και εκπροσωπώ τη γυναικεία επιχειρηματικότητα δεν θα εστιάσω άμεσα στα ιδιαίτερα προβλήματα των γυναικών επιχειρηματιών, αλλά στις μικρές επιχειρήσεις που είναι γνωστές ως micro-enterprises. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι η βάση των προβλημάτων είναι κοινή για γυναίκες και άντρες επιχειρηματίες. Λίγο έως πολύ είναι γνωστά τα προβλήματα και ακούστηκαν.

Κατά κανόνα οι μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σε υψηλό ποσοστό έλλειψη ρευστότητας,  έλλειψη κεφαλαίων κίνησης, πτωτική τάση του τζίρου, ασταθές οικονομικό περιβάλλον, νομοθετικό πλαίσιο που αναδιαμορφώνεται με ταχύτητες που αδυνατεί κανείς να παρακολουθήσει,  αδυναμία προσαρμογής στις συνθήκες που διαμορφώνονται στη νέα ψηφιακή εποχή, αποδυνάμωση ή και έλλειψη προσωπικού. 

Η διαχείριση των προβλημάτων αυτών εκ μέρους της πολιτείας, είναι μονόδρομος, μια και όλοι επιθυμούμε την οικονομική μεγέθυνση. Όμως χωρίς δράση δεν υπάρχει αντίδραση. 

Καλό είναι όσοι επιχειρούμε να δείχνουμε τη σωστή κατεύθυνση στον πολίτη και την πολιτεία στο δρόμο προς την αμφίδρομη αυτοβελτίωση μέσα από ένα πλαίσιο επιχειρηματικότητας, δομών, νόμων και διορθωτικής δημιουργικότητας. Έχουν δοθεί εργαλεία που δίνουν λύσεις στην εξέλιξη των μοντέλων του Επιχειρείν, όπως ο θεσμός των Start-ups και των φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, που μας καλούν να προσαρμοστούμε αξιοποιώντάς τα και να βελτιώσουμε την κοινωνία μέσα από την επιχειρηματικότητα.

Ας δούμε όμως, ποιοι είναι οι τομείς που διαφαίνονται ότι αξίζει να επενδύσουμε καθώς είναι βέβαιο ότι θα εγκαταλειφθούν οικονομικές δραστηριότητες που θα θεωρηθούν αντιπαραγωγικές ή και αναχρονιστικές. Σύμφωνα με την έρευνα της Focus Bari, οι κλάδοι που θα αναπτυχθούν προσεχώς στην Ελλάδα θα είναι οι ακόλουθοι: 

εξαγωγικές επιχειρήσεις παραδοσιακών ελληνικών προϊόντων, επιχειρήσεις e-commerce, εναλλακτικές μορφές τουρισμού, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, απλός τουρισμός και new media, εξαγώγιμες εφαρμογές σε κινητά, παραγωγή γενόσημων, υπηρεσίες προσωπικής ανάπτυξης και ανθρώπινου δυναμικού,  φροντίδα ηλικιωμένων, ιχθυοκαλλιέργειες, άλλες ιατρικές υπηρεσίες και τέλος διοργάνωση συνεδρίων και επαγγελματικών εκδηλώσεων. 

Συνεπώς, υπάρχει χώρος δράσης για τις μικρές επιχειρήσεις τόσο στο εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό γεωγραφικό χώρο. Γεννάται όμως, το ερώτημα. Τι είναι αυτό που θα έλξει τον καταναλωτή να επιλέξει το συγκεκριμένο προϊόν, τι είναι αυτό που θα το διαφοροποιήσει; 

Φίλες και φίλοι.

Κατά την προσωπική μου άποψη, από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι η ποσοτική παραγωγή των προϊόντων μας είναι συγκεκριμένη, από τη στιγμή που ο όγκος των υπηρεσιών που μπορεί να παράσχει μια επιχείρηση είναι επίσης περιορισμένος, αλλά μια και η δημιουργικότητα είναι αστείρευτη πιστεύω πως η απάντηση είναι μία! Να κάνουμε τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες μας πολύτιμα! Όταν πουλάς κάτι πολύτιμο μπορείς να τιμολογήσεις σε όποια τιμή θελήσεις εσύ!

Πολύ ωραία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό? Μα με rebranding. Με ανασχεδιασμό του ονόματος Greece ή HELLAS! To brand name «Ελλάδα», θα πρέπει για τις αγορές να σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα. Ποιότητα, καινοτομία ή ότ,ι άλλο εμείς θελήσουμε. Η Κρήτη έχει δώσει το παράδειγμα με το brand name στα αγροτικά προϊόντα. Θα μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε και στα ερευνητικά προϊόντα και υπηρεσίες.

Η κρατική στόχευση θα πρέπει να είναι επίμονη και συνεχής. Θα πρέπει να επενδύσουμε χρήματα για να γίνει επανατοποθέτηση του brand name στο μυαλό των καταναλωτών. Φυσικά, εννοείται ότι τα κριτήρια θα είναι αυστηρότατα. Δεν είναι δύσκολο να κατακτήσουμε αυτό το όνειρο, αρκεί να ανασχεδιάσουμε την οπτική μας και την φιλοσοφία μας. «Let’s rebrand our minds”!